دسته بندی علت های ترس از سخنرانی  و راهکار های مدیریت آن

پیش از این به ریشه ی کلی استرس و ترس از سخنرانی و همچنین تفاوت ترس و استرس اشاره کردیم و گفتیم اولین گام برای موفقیت در سخنرانی پذیرش ترس است،ترسی که همه ی افراد به نوعی آن را تجربه میکنند.ترسی که باعث شد شخصی مانند گاندی که با سخنرانی های خود روی میلیون ها آدم تاثیر گذاشته است غش کند!

ترسی که خود من هم آن را بسیار تجربه کرده ام.قبل از اولین جلسه رسمی که خودم برگزار میکردم آن چنان استرسی داشتم که حتی نمیتوانستم سر جایم بنشینم.ضربان قلبم به قدری تند بود که برخورد آن با پیراهنم را حس میکردم.دست هایم کاملا خیس شده بودند.اما با همه ی این اوصاف وارد جلسه شدم و صحبت خود را آغاز کردم.در ابتدای صحبت میزان استرس خودم را حس میکردم اما رفته رفته این استرس کمتر شد تا جایی که تقریبا به صفر رسید.بعدا فهمیدم دلیل اصلی استرس من نشخوار ذهنی منفی بوده و با برنامه ریزی درست میتوانم آن را مدیریت کنم.در این قسمت علت های مختلفی که باعث ترس ما از سخنرانی میشوند را بررسی میکنیم و راهکارهایی مناسب برای مدیریت آن ها می آموزیم.

ترس از محیط و مخاطب

خانم جوانی در یکی از کلاس های ما تعریف میکرد که وقتی مخاطبان به او توجه میکنند دست و پایش را گم میکند و استرس زیادی را تجربه میکند.شاید شما هم جزو این دسته از افراد باشید یا ممکن است کسانی را دیده باشید که از محیط سخنرانی یا مخاطبان واهمه دارند.این افراد وقتی با یک محیط ناشناخته یا مخاطب های غریبه مواجه میشوند استرس میگیرند.برای چنین شرایطی باید روی مهارت هایی مثل عزت نفس و اعتماد به نفس خود کار کنید و متوجه این موضوع باشید که شما با هر ویژگی مهم هستید و روی پیام سخنرانی خود تمرکز کنید.

ترس از بی توجهی

یکی دیگر از ترس های رایج بین افراد برای سخنرانی،ترس از بی توجه بودن مخاطبین نسبت به آن ها می باشد.وقتی پیش خودمان فکر میکنیم “اگر به صحبت های من توجه نکنند…اگر صحبت های مرا جدی نگیرند…اگر وسط سخنرانی سالن را ترک کنند…”،تمام وجود ما پر از استرس میشود.برای اینکه بتوانیم این ترس را درمان کنیم در ابتدا می بایست بررسی کنیم که چرا ممکن است مخاطب به ما توجه نکند.زمانی که ارتباط چشمی مناسبی نداشته باشیم،زمانی که مطالب جذابی برای ارائه کردن نداشته باشیم و یا وقتی که فن بیان مناسبی برای ارائه مطلبمان نداشته باشیم مخاطب به صحبت های ما توجه نمیکند.بنابراین باید روی این موارد وقت بگذاریم.

نشخوار ذهنی منفی و ترس از سخنرانی

این همان ترسی است که قبل از اولین جلسه ی رسمی برای من اتفاق افتاد.دائما نزد خودم به موضوعاتی از این دست فکر میکردم که اگر مخاطب من بخواهد به سخنان من ایراد بگیرد چه؟ اگر نتوانم پاسخ سوالات مخاطبین را بدهم چه؟ اگر درجمع مخاطبین کسی باشد که بخواهد ارائه ی من خراب شود و برای رسیدن به این هدف هر کاری بکند چه؟

با این تکنیک میتوان نشخوار ذهنی را کمتر کرد.چند نفس عمیق بکشید و سپس پیش خود فکر کنید با این باورهایی که اکنون در ذهن من وجود دارند ارائه ی من چطور پیش خواهد رفت؟ آیا این باور ها کمکی به سخنرانی من میکنند؟ آیا میتوانم جور دیگری راجع به این باور ها فکر کنم؟ هزینه ی این باور ها برای من چیست؟ چگونه میتوانم این باورها را تغییر دهم؟

پاسخ دادن به این سوالات میتواند  استرس شما را تا حد زیادی کاهش دهد.

ترس از سخنرانی و ترس از ترسیدن

تجربه من از این ترس به زمانی باز میگردد که قرار بود به یک زوج که قصد مهاجرت داشتند زبان انگلیسی تدریس کنم.به تازگی مدرک مربی گری زبان خودم را گرفته بودم و میخواستم قبل از اینکه در آموزشگاه یا موسسه ای مشغول به کار شوم تجربه کسب کنم.ترس خیلی زیادی داشتم و مدام به خودم میگفتم “نکنه بفهمن ترسیدم؟..” ، “اگه نتونم اضطرابم رو کنترل کنم آبروم میره…”.آن روز برای من به خیر گذشت اما ممکن بود یک اتفاق بد در آن جلسه باعث شود استرس من لحظه به لحظه افزایش یابد و هرگز نتوانم آن را کنترل کنم.نکته مهم در مورد مدیریت این نوع ترس این است که اگر یک اتفاق جزئی افتاد،آن را به تمام بخش های ارائه مان تعمیم ندهیم تا در یک حلقه اضطراب دائمی نیفتیم.

ترس های الکی

بعد از اینکه همه ی تلاش خود را برای آمادگی در یک سخنرانی به کار گرفتید ممکن است این ترس به سراغ شما بیاید.این نوع ترس ها معمولا ترس های واقعی نیستند چون شما آمادگی لازم برای یک سخنرانی خوب را کسب کرده اید.تنها کاری که باید در این شرایط انجام دهید این است که ترس خود را به عنوان هیجان قبل از سخنرانی بپذیرید و سخنرانی خود را انجام دهید.خواهید دید که بعد از مدت کوتاهی استرس شما برطرف میشود.

در پایان پیشنهاد میکنیم علت های ترس از سخنرانی و تفاوت بین آنها را نیز مطالعه کنید. منبع این مقاله:وبسایت تد